Het is stralend weer. Al de hele stille week. Pasen is het grootste feest in Griekenland. Waar
wij kerstmis als hoogtepunt hebben is dat hier het paasfeest. Uitbundig en ingetogen tegelijk.
Ingetogen de hele week voor Pasen. Veel kerkdiensten. We begrijpen zoveel meer nu van de
orthodoxe kerk. Zingende monniken, sfeervol. Het is meteen hartstikke druk op ons eilandje
vanwege de vele pelgrims. De hele grote stille week komen er mensen aan.
Op witte donderdag is er de voetwasssing op het centrale plein van Chora. De abt van het
klooster wast de voeten van de priesters, twaalf stuks, die de twaalf apostelen symboliseren.
Dit schouwspel vindt enkel plaats in Jeruzalem én op Patmos.
Daarna wordt het laatste avondmaal nagespeeld. Het is zo druk
op het plein met pelgrims dat je nauwelijks een goed plekje
kan vinden. Of je moet er al om zes uur gaan staan, vooraan
dan. De Griekse notabelen hebben natuurlijk wel een ereplaats
op stoelen. De gewone mens moet staan. In de brandende zon
op het plein.
Goede Vrijdag, de dag dat Jezus stierf aan het kruis, gaan de kerkklokken in een traag ritme.
Een monotoon en rustgevend geluid. Over het hele eiland. Devoot. Zaterdagavond is er de
grote ontmoeting op het centrale plein. Iets voor twaalf uur komt de abt van ons klooster met
een brandende kaars uit de kerk en geeft het Licht door aan alle mensen op het plein die een
kaars vasthouden. Een feest van lichtjes. Daarna precies om twaalf uur barst het vuurwerk
los, de boten blazen de scheepshoorn, kortom tijd voor mij om naar huis te gaan met de hond.
De knallen zijn oorverdovend.
Toen ik deze week van onze berg naar beneden liep zag ik de schattige kleine pasgeboren
geitjes aan een boom hangen. Ach Jezus, geslacht. Op paaszondag mag er weer gegeten
worden na 40 dagen vasten. Gegeten? Gevreten meer. Uitbundig wordt de verrijzenis
gevierd. Maar om nou die lieve kleine geitjes te slachten die ik steeds vanuit mijn huis zag
huppelen? Barbaars in mijn ogen. Zondag staan overal de barbecues aan. In iedere straat.
Mensen vieren feest. We zijn terug naar het LICHT. Nou ja, wij als mensen dan. De
geitenkinderen zien (hopelijk) een ander licht.
