Spectaculair was het wel, onweer en onwijs veel regen zien vanuit de lucht. De landing ging gelukkig goed, we waren weer thuis.Rennen in de regen naar het autootje, stortregen wel te verstaan.
En nu na één week thuis lezen we in berichtjes van vrienden over zonnige dagen en droogte in Nederland. Wat we iedereen natuurlijk van harte gunnen. Bovendien is het voor ons Griekse eiland buitengewoon goed, die regen want de natuur kan wel wat gebruiken. Het water wordt gulzig opgezogen door de veel te droge grond.
Omdat ons huis boven op een berg gebouwd staat blaast ook nog eens een harde wind rond ons terras. Vannacht leek het wel storm, het onweerde en bakken regen stroomden naar beneden tot in onze slaapkamer aan toe. Nog twee dagen zeggen de Grieken, dan keert de lente weer terug. Tussendoor en dat is Griekenland schijnt iedere dag toch ook wel even de zon.En ook het licht is hier toch anders, zelfs op regenachtige dagen is het Licht altijd aanwezig. Niet dat grijze donkere zoals we het in Nederland kennen. En omdat ons huis op zee uitkijkt zijn de luchten boven de zee gerust spectaculair te noemen. Geen uur is hetzelfde, van diep donkere wolken naar vrolijke blauwe strepen tussendoor. De zwaluwen zijn er ook, in grote getale. Op het terras is een nestje, onder aan het balkon trouwens ook. Ze vliegen met hun sierlijke cirkels af en aan, rakelings over ons hoofd. Ze maken me altijd zo intens blij!!!
Omdat we de kruidentuin weer op wilden zetten togen we naar de ‘grote’ stad om planten, zaden en potaarde en wat al dan niet nodig is daarvoor in te slaan. Twee plantenwinkels naast elkaar, dat is goede concurrentie plus nog eens een kleinere winkel een paar passen verderop. Bij één van de twee komt de verkoper meteen naar buiten gestormd als we rondkijken. Hij rekent belachelijk hoge prijzen voor zijn waar. Dus op naar zijn buurman waar we alles vinden wat we nodig hebben. Als we terug naar de auto lopen komt de eerste ons achterna gerend. Met veel getier en drukte zet hij twee enorme zakken potaarde achter in ons autootje. Voor een paar euro zijn die ineens van ons. Mopperend loopt hij terug naar binnen ons een beetje verbaasd achter latend. Maar ach, we zijn weer thuis immers.
De eerste week is omgevlogen, tijd lijkt hier nog sneller te gaan dan het licht.
We zagen Nederlandse en Griekse vrienden deze week waarvan het weerzien met Despina ons diep raakte, we aten het zalige eten dat Katharina (onze huisbazin) ons liefdevol bracht , we gingen ook al een keer uit eten waar de rekening nog gezellig ouderwets op ons tafelkleedje werd geschreven.
De natuur is op haar mooist nu, van velden vol klaprozen tot wilde orchideeën.
We plukten prachtige bossen bloemen en olijftakken die staan te stralen op tafel.
We kochten een megablik olijfolie vers uit de boomgaard van onze vriendin Maria en ja, o ja, ikzelf heet ook weer Maria.
Kortom we zijn thuis!
De lente kan beginnen.
En de zaadjes die zijn gezaaid.
